Hartje Covid, het voelt al een oneindigheid geleden, maar niets is minder waar. Eind 2021, nog geen twee jaar geleden, toen Nederland zich weer in een zware lockdown begaf, sloot ik me - in het kader van mijn wetenschapsstage in Master jaar 3 - aan bij het DICKENS-2-project. Een project dat werd gecoördineerd vanuit de afdeling Huisartsgeneeskunde van het Julius Centrum, en waarbinnen onderzoek werd gedaan naar de effecten van (hoe kan het ook anders) Covid-19 op het diagnostisch traject van oncologische patiënten in de 1^e lijn. Zelf deed ik onderzoek naar patiënten met darmkanker. Dit onderzoek wees uit dat er voor deze groep patiënten tijdens de eerste Covid-golf een forse vertraging heeft plaatsgevonden in het diagnostisch traject. Een bezwaarlijke constatering, maar wel één die mogelijkheden biedt voor beleidsmakers om hier in de toekomst rekening mee te houden, zodat dit hopelijk voorkomen kan worden in soortgelijke situaties.  

Het DICKENS-2-project kende een zeer warme onderzoeksgroep onder begeleiding van Charles Helsper en Matthew Grant. Ondanks de coronamaatregelen wisten zij van onderzoek doen werkelijk een feest te maken. Het motiveerde mij om wat van het onderzoek te maken, mede gezien de toenmalige urgentie en relevantie van Covid. Mijn begeleiders vonden mijn wetenschappelijk verslag zo goed dat ze mij  tipten om het in te dienen voor de William Pickles award. Dit is een prijs die in het Juliuscentrum jaarlijks wordt uitgereikt voor de beste wetenschapsstage van Huisartsgeneeskunde, ooit in het leven geroepen om onderzoek binnen de Huisartsgeneeskunde te promoten. Niet geschoten, is altijd mis, dacht ik. Niet veel later kreeg ik een telefoontje dat ik daadwerkelijk de winnaar was geworden. Ik voelde me vereerd. De uitreiking vond plaats tijdens een kerstdiner van de Huisartsgeneeskunde en of dat nog niet genoeg was, mocht ik mijn abstract indienen voor het 28^ste WONCA huisartsencongres te Brussel.

Maanden passeerden en toen ik het indienen van mijn abstract allang was vergeten, verscheen een ‘notification of acceptance’ in mijn mailbox. Ik kon het bijna niet geloven, maar was stiekem best trots. In Brussel sloot ik me vervolgens aan bij een groep van ongeveer 50 HAIO’s. Het werd een onvergetelijke mid-week van boeiende praatjes, maar bovenal gezelligheid en een hoop sociale activiteiten. Van een stage in lockdown naar presenteren op het Europese huisartsencongres: het leven kan soms raar lopen.
 
Jesse van Weelderen

Artikel naar aanleiding van de stage

Helsper CW, Van Gils CH, Van Erp NF et al. Impact of the COVID-19 Outbreak—Delayed Referral of Colorectal and Lung Cancer in Primary Care: A National Retrospective Cohort Study. Cancers 2023, 15, 1462. https://doi.org/10.3390/cancers15051462