Ik neem aan dat we dan ook nog bij onze doelgroepen gaan kijken wat die van ons verwachten. In het huidige zorgsysteem kun je immers niet meer alleen bepalen hoe en wat er gedaan wordt. Het is juist in de samenwerking met andere disciplines binnen onze medische professie, andere professionals in de zorg en gebruikers van de zorg dat we goede zorg kunnen leveren. Dit zou mogelijk wel eens tot echte keuzes kunnen leiden over hoe we de eerste lijn gaan organiseren. Is het praktijkhouderschap nog steeds de beste oplossing om de huisartsgeneeskundige zorg te garanderen? Zijn er ook andere organisatievormen waarmee we de kernwaarden van ons vak kunnen garanderen? Daarover zullen we met elkaar in discussie moeten gaan en daarna ook echte keuzes durven te maken. Een signaal dat het anders moet is te lezen in het verhaal van Joop Klein Haneveld, huisarts in Winterswijk die geen opvolger kan vinden.

Een ander belangrijke keuze die we in 2019 gaan maken is bij de invulling van het nieuwe raamplan voor het basiscurriculum geneeskunde. Wat voor een dokter moeten we opleiden opdat die voldoende in huis heeft om een geneeskundige vervolgopleiding te kunnen starten. De medische kennis is in de laatste decennia enorm toegenomen en alle specialisten en superspecialisten roepen om een plekje in de basisopleiding. Daar lijkt de generalist te verdwijnen. Toch is het juist het generalisme dat belangrijk is voor de jonge dokter. Natuurlijk moet een dokter kennis van het lichaam hebben en ziektes, maar ze moet ook in staat zijn om het overzicht te houden. Daartoe zijn ook vaardigheden nodig die het samenwerken mogelijk maken. Je kan het als dokter niet alleen. De expertise zit niet meer in het individu maar in de groep. Daarom zullen we nieuwe dokters moeten opleiden om samen tot een goed product te komen. Individueel excelleren is veel minder relevant en misschien wel obsoleet. In het interview met het nieuwe hoofd curriculair onderwijs huisartsgeneeskunde en het vertrekkende hoofd wordt hier verder op in gegaan.

En tot slot blijft de keuze wat nu wel en wat niet tot het medische domein behoort. Samenwerken betekent namelijk niet dat je taken van een andere professional overneemt. Het gaat er juist om dat je optimaal van elkaar gebruikt maakt om de gebruiker van de zorg zo goed mogelijk te bedienen. Die discussie is niet alleen van de huisarts maar van de hele maatschappij. Wel zullen we daar als huisartsen onze rol moeten pakken omdat wij als generalist het overzicht hebben. Het stuk over wijkdata en wijkdoen laat zien hoe dat kan. Kortom het wordt een heerlijk jaar met heel veel keuzes om ons vak nog leuker te maken.

Roger Damoiseaux