“Towards learning healthcare systems – collaboration and boundary crossing in research and practice”
“Towards learning healthcare systems – collaboration and boundary crossing in research and practice”
De complexe balans tussen wetenschappelijke kennis van onderzoekers, klinische expertise van dokters, en de ervaring van patiënten, maakt zorgsystemen vatbaar voor inefficiëntie en fragmentatie. Dit was aanleiding om een zorgsysteem te bouwen dat de inbreng van onderzoekers, zorgprofessionals en patiënten op één lijn brengt: een lerend zorgsysteem (Learning Healthcare System, LHS). Hiervoor is een multidisciplinaire benadering nodig die zich richt op onderzoekers, dokters én patiënten.
Het eerste deel van dit proefschrift richt zich op het onderzoeken van de rol van onderzoekers binnen het gezondheidszorgsysteem. Door middel van een sociale netwerkanalyse (SNA) verkennen we met wie onderzoekers samenwerken, hoe ze samenwerken en waarom ze bepaalde samenwerkingsverbanden aangaan. Deze analyse werpt licht op de dynamiek van onderzoeksnetwerken en hoe deze bijdragen aan het genereren en verspreiden van wetenschappelijke kennis.
Het tweede deel van dit proefschrift richt zich op de rol van zorgprofessionals en patiënten in het gezondheidszorgsysteem. Hierbij maken we gebruik van de cultureel-historische activiteitentheorie (CHAT) om te onderzoeken hoe samenwerking in de klinische praktijk verloopt. Deze benadering stelt ons in staat om de sociale en culturele context te begrijpen waarbinnen zorgverleners en patiënten interacties aangaan, en om de complexe dynamiek van klinische besluitvorming te analyseren.
In dit tweede deel werd onder meer een regionale transmurale zorgdatabase ontwikkeld om de samenwerking tussen zorgprofessionals in huisartspraktijken en ziekenhuizen te monitoren. In deze database werden routinematige zorggegevens uit huisartsenpraktijken en ziekenhuizen gekoppeld, waardoor verbeterinitiatieven binnen het lerend zorgsysteem kunnen worden ondersteund. Een van die verbeterinitiatieven is de optimale zorgtafel: een plek waar zorgprofessionals en patiënten op constructieve wijze het gesprek met elkaar aangaan over hun onderlinge samenwerking en wensen voor verbetering. Twee sleutelelementen om zulke verbeterinitiatieven tot een succes te maken: het blootleggen van contradicties en actieve deelname van patiënten.
Kortom, om een lerend zorgsysteem te bevorderen, is een verschuiving naar een netwerkgerichte benadering nodig. Hierbij is het investeren in zorg- en onderzoeksnetwerken van groot belang, waar sterke verbindingen tussen onderzoekers, zorgprofessionals en patiënten worden gecreëerd. Deze verbindingen bevorderen de vrije stroom van kennis en ervaring, wat leidt tot nieuwe inzichten en verbeteringen in de zorg. Om het zorgsysteem van de toekomst vorm te geven, moeten we de kracht van samen werken én samen leren omarmen.
Link naar flipbook thesis