Het corona-spreekuur
Direct vanaf het begin van de Coronacrisis op 16 maart hebben de Leidsche Rijn Julius Gezondheidscentra (LRJG) besloten om één van de vijf locaties, Terwijde, te gebruiken voor de luchtwegspreekuren. Benieuwd hoe dat ging? U kunt het lezen in het interview dat we met Renske van der Sande, huisarts bij LRJG, hielden.
Renske vertelt dat zij nog goed weet dat zij op zondagavond door haar locatiemanager werd gebeld werd met de vraag of zij de volgende dag wilde beginnen op het luchtwegspreekuur. Ze zag er eigenlijk tegenop om de hele dag in pak te moeten lopen, maar stemde wel in. Over haar eigen veiligheid maakte zij zich nooit zorgen.
Plots werkte ze op een andere locatie met dagelijks andere collega's die ze voorheen vrijwel nooit zag. Het coronateam bestond dagelijks uit een andere samenstelling artsen, de doorgewinterde coronadokter hielp dan de collega die voor het eerst het corona spreekuur kwam doen. Tijdens de piek van Corona deden 3 huisartsen het luchtwegspreekuur, reed 1 huisarts ‘luchtweg-’visites en was er 1 regiearts. De samenwerking in het team verliep heel goed.
Omdat de bezetting van artsen op het luchtwegspreekuur goed was en er voldoende ruimte was ingepland per patiënt, vond ze het goed te doen om de hele dag in pak te lopen. De maskers die ze gebruikten leverden veel gespreksstof op vanwege het opvallende uiterlijk.
Bijzonder vond ze het om te zien hoe kinderen reageerden: De één was heel bang en kroop weg achter zijn vader of moeder en de ander begon keihard te lachen. Eén kind noemde haar de "space dokter” en een ander zag gelijkenis met een eend of een stofzuiger. Het hielp om de luchtigheid er in te houden in de soms wel intensieve dagen.
Het heftigst vond ze het om te zien hoe ziek voorheen heel gezonde mensen kunnen worden. Ze vertelt dat ze 40’ers heeft gezien die nauwelijks meer konden lopen, zeer benauwd en volledig uitgeput waren. Als ze die patiënten dan per ambulance naar de spoedeisende hulp moest laten vervoeren moest ze de patiënt en familie vertellen dat hun geliefde direct in isolatie zou gaan, dat er niemand mee kon in de ambulance, dat ze niet naar het ziekenhuis konden gaan en dat het onbekend zou zijn of en wanneer ze elkaar weer zouden zien.Dat waren de momenten dat ze zelf ook met een brok in haar keel stond.
Nu het rustiger is, is er nog één "corona dokter" en is Terwijde weer open voor eigen patiënten zonder luchtwegklachten. Naast de “gewone” luchtwegklachten zijn er nu veel meer patiënten met chronische klachten. Zelf labelt ze deze als het "post-corona syndroom". Patiënten die veelal vanaf het begin van de epidemie al ziek zijn en heel diverse en soms bizarre klachten blijven houden. Naast dat er weinig over het virus bekend is, is het lastig dat ook niet helemaal zeker is of dat ze COVID-19 hebben doorgemaakt. Dat geeft diagnostische onzekerheid: “zie ik geen longembolie of cardiaal probleem over het hoofd?” Ze is onder de indruk van de hevigheid van klachten die mensen nog hebben en de enorme impact die het ze heeft. Het geeft en gaf haar enorm veel voldoening om deze patiënten te kunnen helpen. Ze doet nog steeds wekelijks het luchtwegspreekuur, dus dat zegt genoeg over hoe ze het vindt.
Marlous Kortekaas